1. Polski Komitet Energii Elektrycznej pragnie podkreślić duże znaczenie XXIV Sesji Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (COP 24), która odbędzie się w dniach 3-14.12.2018 r. W Katowicach. Mając na uwadze kluczowe negocjacje w sprawie ram regulacyjnych dla struktury rynku energii elektrycznej Unii Europejskiej planowane na drugą połowę roku, zbliżający się Szczyt Klimatyczny będzie szczególną okazją do zaprezentowania w globalnej perspektywie aktualnych osiągnięć w zakresie ochrony klimatu, zarówno w całej Unii Europejskiej, jak iw Polsce – gospodarz konferencji.
2. Członkowie PKEE przyczyniają się do realizacji celów Porozumienia Paryskiego i dywersyfikują strukturę paliw do wytwarzania energii elektrycznej w Polsce – udział węgla w krajowym miksie energetycznym znacznie spadł od 2008 r., Czyli daty przyjęcia i pakiet klimatyczny. Obecnie udział węgla w mocy zainstalowanej w polskiej sieci elektroenergetycznej wynosi około 71% w porównaniu z około 83% w 2008 roku. Równolegle w tym samym czasie udział OZE wzrósł z 4% do 20%.
3. Ponadto, zgodnie z deklaracją Ministerstwa Energii, po 2025 roku w Polsce nie planuje się budowy nowych bloków węglowych. Równolegle budowane są projekty farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim, gdzie w polskiej strefie potencjał szacujemy na 6-8 GW nowych mocy wytwórczych. Strategiczną opcją pozostaje również budowa bezemisyjnej elektrowni jądrowej. Intensywnie realizowane są również projekty energetyczne oparte na gazie ziemnym, zarówno w zakresie energii elektrycznej, jak i ciepłownictwa.
4. PKEE wspiera stopniową elektryfikację gospodarki UE na obszarach nieobjętych EU ETS, w tym w branżach energochłonnych, a także w transporcie i budownictwie. Jednocześnie będziemy dążyć do zminimalizowania wpływu energetyki na środowisko naturalne do 2050 roku poprzez stopniowe przekształcanie miksu paliwowego w kierunku niskiej emisji. Obecnie PKEE bierze udział w opracowywanej przez EURELECTRIC analizie potencjału redukcji emisji CO₂ w unijnej energetyce do 2050 roku , która przedstawi specyfikę Polski.
5. W zaktualizowanej strategii na połowę wieku nie unikniemy rozbieżności między prognozami a rzeczywistością. Koszt i dostępność technologii OZE zmieniły się diametralnie nawet w stosunku do zaledwie 2011 roku, kiedy opracowywano poprzednią mapę drogową, stąd obecne założenia zdecydowanie zmienią się w ciągu najbliższych dziesięcioleci. Na przykładzie cen energii wiatrowej i fotowoltaicznej – obecnie rozwiązania te są mniej kosztowne niż zakładano dziesięć lat temu, a czyste technologie o kluczowym znaczeniu dla opłacalnej dekarbonizacji – w tym CCS i CCU – nie komercjalizacja rynku. 
6. W kontekście elektryfikacji gospodarki jednym z przewodnich tematów grudniowej konferencji będzie rozwój elektromobilności. Polska ma szansę stać się jednym z liderów tego procesu. Podczas COP w Katowicach planujemy również wydarzenie towarzyszące, dotyczące funduszy klimatycznych oraz sprawiedliwej transformacji.
7. PKEE popiera utworzenie Funduszu Sprawiedliwej Transformacji Energetycznej w toku prac nad nowymi wieloletnimi ramami finansowymi UE po 2020 roku. Uzupełniającym rozwiązaniem jest zwiększenie środków przeznaczonych m.in. na energetykę w istniejących funduszach strukturalnych na lata 2021-2027 – szczególnie w ramach Funduszu Spójności, tak aby umożliwić sprawiedliwą transformację energetyczną regionom zależnym od węgla i modernizacji energetyki w kierunku niskiej emisji. Niezależnie od nowych ram budżetowych ważne będzie również zmaksymalizowanie mechanizmów kompensacyjnych w ramach zreformowanego EU ETS . Należy pamiętać, że według analiz PKEE niskoemisyjne inwestycje będą kosztować polski sektor elektroenergetyczny ponad150 mld euro do 2050 roku (ponad 600 mld zł).
8. Wkład UE w osiągnięcie porozumienia paryskiego w 2030 r. Powinien na obecnym etapie pozostać niezmieniony. Przyjęcie przepisów pakietu zimowego, a tym samym architektury unii energetycznej, uzupełnia wniosek UE. Osiągnięty na szczeblu UE konsensus w sprawie ambicji klimatycznych dotyczących 40% redukcji emisji CO₂ do 2030 r. Przyczynił się do szybkiej ratyfikacji porozumienia paryskiego. Przede wszystkim potrzebna jest ocena przyjętych właśnie rozwiązań; Dlatego ewentualne deklaracje dotyczące kolejnego zaostrzania celów klimatycznych, nawet przed COP24 czy w trakcie samej konferencji, byłyby naszym zdaniem przedwczesne. Zgodnie z decyzją 1 / CP.21 strony mogą ponownie przekazywać swoje ustalone na poziomie krajowym wkłady do 2030 r.
9. Sama dyrektywa w sprawie EU ETS przewiduje przegląd ambicji w kontekście postępów we wdrażaniu porozumienia paryskiego i rozwoju rynków uprawnień do emisji w innych dużych gospodarkach. Należy podkreślić, że cena CO₂ w ciągu ostatniego roku potroiła się z ok. 5 EUR / t CO₂ do ok. 15 EUR / t CO₂, co powoduje znaczne obciążenie aktywów wytwórczych w Polsce, aw konsekwencji konsumentów końcowych.
10. Ważne jest, aby ambicje UE w zakresie redukcji emisji zostały zrealizowane odpowiednimi działaniami innych dużych gospodarek rozwiniętych, ale także wschodzących potęg gospodarczych Azji (Chiny, Indie). Bez ich odpowiedniego wkładu nie osiągniemy celu ochrony klimatu, jednak z pewnością konkurencyjność europejskiej gospodarki zostanie osłabiona i staniemy w obliczu ucieczki emisji i przesunięcia produkcji przemysłowej poza UE. W ramach globalnego mechanizmu przejrzystości wysiłki zmierzające do dalszych redukcji powinny zostać wykazane w kontekście mechanizmów oceny wysiłku, np. Jako% PKB danego kraju, i wykorzystane jako podstawa do oceny przyszłych zobowiązań.

Do pobrania: